In ronde 15 van de interne schaakcompetitie van de S.V. Borne consolideerde Henk Eillert zijn koppositie met een remise tegen een van zijn achtervolgers, John Leerentveld. Ook naaste concurrent Paul Formanoij kwam niet verder dan remise tegen Frans Veltkamp. Na een wat vreemde opening, waarin de kansen enkele malen leken te wisselen bleef er een voor Paul zeer slecht staand, waarschijnlijk zelfs verloren eindspel over. Het remiseaanbod van Frans was dan ook zeer welkom. Cor van Bree deed het goed in de opening tegen Norbert Waanders en miste zelfs even daarna een goede kans op winst. Hij verzuimde een verdwaald paard aan te vallen, dat geen vluchtveld had. In plaats daarvan ging hij voor dameruil, maar dat leverde hem enkele zwakke pionnen op. Norbert profiteerde en haalde uiteindelijk twee pionnen op, waarmee het toreneindspel gewonnen was. Ook Heinz Eligmann kreeg een toreneindspel met twee pionnen meer tegen Hans Kroeze. Rustig leek hij het naar winst te schuiven, maar hij liet zich even afleiden, deed vervolgens te snel een (vreselijke) zet en zag tot zijn grote schrik zijn toren van het bord verdwijnen. Met een vrijpion, ondersteund door zijn koning probeerde hij nog in troebel water te vissen. Het leverde zowaar nog succes op, want Hans gaf remise in glad gewonnen stelling. Guus Nolte kreeg een ver opgerukte vrijpion tegen Gerard Boersma. Op verschillende manieren kon hij de winst naar zich toetrekken, maar hij wachtte wel erg lang met het uitdelen van de beslissende klap. Omdat Gerard slechts lijdzaam kon afwachten wanneer Guus zou toeslaan, kwam de winst van Guus toch niet in gevaar.
Paul Formanoij stond in ronde 16 eerst een (wankel) pionnetje voor tegen John Leerentveld, maar kreeg zijn aanval niet van de grond en leverde daarna twee pionnen in. Echt in gevaar kwam hij niet, want het eindspel met ongelijke lopers bood onvoldoende perspectief voor John om voor de winst te gaan. Cor van Bree speelde (met succes) een gambiet tegen Frans Veltkamp. Frans hield heel lang zijn pion voorsprong, maar stond de hele partij onder druk en had grote moeite om zijn ontwikkeling te voltooien. Hij kwam in tijdnood en moest vervolgens lijdzaam toezien hoe Cor vakkundig zijn koningsstelling opblies. Freek Wentink ging al op de derde zet in de fout tegen Hans Kroeze. Om het naderende onheil af te weren offerde hij een pion. Dit was nog wel verstandig, maar daarna ging het van kwaad tot erger en uiteindelijk kwam hij een dame achter. Eigenlijk al de hoogste tijd om op te geven, maar Freek zag eerst nog kans om een extra stuk kwijt te raken. Dat wilde hij blijkbaar nog even meemaken voordat hij Hans de hand schudde. Ton Droste leek wel goed uit de opening te komen tegen Erik Witteveen, maar raakte toch een pionnetje kwijt bij een verkeerde ruil. Een tweede onhandige manoeuvre kostte hem wat later zelfs een stuk, waarna de winstweg voor Erik niet moeilijk meer was. Frits van Dorp sloot zijn eigen toren op en gaf daarmee Guus Nolte een gemakkelijke kans om een kwaliteit te winnen. Zorgvuldig en geduldig loodste Guus dit voordeel naar winst in de partij.