In de interne competitie van schaakvereniging Borne zorgde Paul Formanoij er in ronde 9 met een overwinning op Rik Veldhuis voor dat de spanning aan kop van de ranglijst gehandhaafd bleef. Rik had wat last van ruimtegebrek voor zijn stukken en zo werd een toren van hem ingesloten. In een later stadium werd de kwaliteit voorsprong door Paul teruggegeven om een gunstig lopereindspel te bereiken met op termijn een verre vrijpion. Deze pion zorgde inderdaad voor de uiteindelijke winst voor Paul. Lex Griffioen zag een zeer voor de hand liggende loperzet van John Leerentveld in de opening volkomen over het hoofd en kon daarna blij zijn dat hij niet meteen mat liep. De schade bedroeg in eerste instantie slechts een pion. Ook een tweede pionverlies leek er aan te komen, maar Lex had nog een narrow escape. Nog steeds stond John veel beter (zo niet gewonnen), maar hij ging enigszins tot verrassing van Lex akkoord met remise. Henk Eillert sloeg een remiseaanbod van Ben ten Dam af, maar kreeg daar spijt van. Hij kwam een pion achter, maar Ben zag in tijdnood ook niet alles helder meer. Alsnog werd tot remise besloten. Cor van Bree dirigeerde zijn paard naar een mooi veld in de gatenkaasstelling van Joop Naatje en kreeg de winst gemakkelijk in de schoot geworpen. Hij besloot de partij met een aardige matzet. Gerard Boersma speelde de opening sterk tegen Jos Muller, maar zijn stukoffer daarna was onvoldoende. Na afruil bleef er een voor Jos gewonnen stelling over. Jos de Vries zag een torenzet van Theo Heeregrave over het hoofd die hem de dame en de partij kostte. Gert Nijhuis kwam uit op een ongelijkelopereindspel tegen Guus Nolte dat normaal gesproken remise was geworden. Door goed spel van Guus en de onervarenheid van Gert met dit soort eindspelen wist Guus toch het punt te scoren. Henk Dijkhuis was in sinterklaasstemming en gaf enkele stukken cadeau tegen Clemens Fransen die geen moeite had om de partij binnen te halen.
Hans Kroeze hield in ronde 10 lang gelijke tred met Paul Formanoij, maar zag een schaakje van Paul over het hoofd dat hem een paard en de partij kostte. Een spannende partij tussen Rik Veldhuis en John Leerentveld met ongelijke materiaalverhoudingen en wederzijdse kansen eindigde na een voor de hand liggend torenoffer met eeuwig schaak in een terechte remise. Freek Wentink kwam een paard achter tegen Ben ten Dam, won nog wel een kwaliteit terug, maar ging ten onder aan de oprukkende vrijpionnen van Ben. Cor van Bree won met een aardige paardmanoeuvre een kwaliteit tegen Theo Heeregrave, maar moest die na een slechte pionzet meteen weer teruggeven. Ook daarna deed Cor het niet helemaal goed en dus kon Theo dankbaar profiteren van de verzwakte koningsstelling en de partij binnenhalen. Willem Venerius speelde de ‘zwarte leeuw’ net niet helemaal nauwkeurig. Eén verzwakkende zet was voor Jos Muller voldoende om de stelling open te breken en te winnen. Joop Naatje kwam met Guus Nolte remise overeen in een voor Joop voordelige stelling. Erik Witteveen won vrij snel tegen Gerard Boersma en ook Frans Veltkamp had geen moeite met Gert Nijhuis. Na een verkeerd pionzetje werd Gert zelfs al in de opening abrupt mat gezet. Ook Wim Arns won vlot. Na dameruil kon Jos de Vries niet meer rocheren en stukverlies daarna deed Jos de das om (hetgeen natuurlijk niet verkeerd is in deze tijd van het jaar).