Het nieuwe jaar begon in de top van de ranglijst van schaakvereniging Borne relatief vredelievend (nog met de kerstgedachte in het hoofd?). Dit uitte zich door verschillende remises in ronde 11. Alleen John Leerentveld onttrok zich hieraan door een toreneindspel met een pion meer uit te bouwen naar een gewonnen stelling tegen Freek Wentink. Norbert Waanders deed wel zijn best om veelbelovende varianten diep door te rekenen, maar Paul Formanoij bleek overal een relatief eenvoudig antwoord op te hebben. Het ruimtevoordeel dat Lex Griffioen de hele partij had tegen Rik Veldhuis bleek na afruil van de zware stukken ook al onvoldoende voor de winst. Theo Heeregrave had een pionnetje kunnen winnen tegen Ben ten Dam, maar durfde het niet aan. Hierna kreeg Ben licht voordeel, maar het bleef binnen de remisemarge. De overige partijen kregen wel een winnaar. Erik Witteveen maakte Hans Kroeze een pionnetje afhandig, won er tijdelijk nog een bij, maar forceerde de winst pas in het toreneindspel door een goede koningspositie. Willem Venerius sloeg een stuk met de verkeerde pion terug, waarna Frans Veltkamp een pion kon winnen. Toen Frans ook nog kans zag om twee verbonden vrijpionnen te creëren was de partij beslist. Thijs Mangelsdorf en Joop Naatje speelden in een aparte ruimte in het halfduister, omdat de gewone zaal te vol was. Zelf hadden ze blijkbaar geen problemen met deze obscure ambiance, maar de partij was moeilijk te volgen voor toeschouwers. Met kwaliteitswinst nam Thijs een voorschot op de zege die uiteindelijk inderdaad tot stand bleek te zijn gekomen. Volgende keer bij kaarslicht? Ton Droste zette Gert Nijhuis klem op de damevleugel, maar het duurde lang voor hij zijn voordeel in stukwinst wist om te zetten. De partij eindigde na een fout van Gert abrupt met mat of dameverlies. Nicole Moss gaf in de opening een pion cadeau aan Guus Nolte. Pas toen ze later ook nog een stuk achter kwam leek er voor haar iets van compensatie te dagen, maar Guus hield het hoofd koel en won gedecideerd.
In ronde 12 werden slechts 6 interne competitiepartijen gespeeld, omdat de sterkere spelers van de club een externe wedstrijd hadden. Clemens Fransen leek een goede partij te gaan spelen tegen Ben ten Dam, maar gaf op de 15e zet zomaar een stuk weg, waarna de partij over was. Theo Heeregrave sloeg een pion met het verkeerde paard en verloor een stuk. Hans Kroeze was daarna nog zo vriendelijk om een toren in te laten staan met kwaliteitsverlies als gevolg, maar hij won die kwaliteit even later met een mooie combinatie weer terug en kreeg een volkomen gewonnen eindspel. Gerard Boersma had het moeilijk tegen Guus Nolte en aanvaardde dus opgelucht het remiseaanbod van Guus die laat op de avond niet meer de energie had om voor de winst te gaan. Willem Venerius wist (met wat hulp van zijn tegenstander) Jos de Vries helemaal in te snoeren en dat leverde hem de zwarte dame en de partij op. De overige partijen leverden op grond van de ratingverschillen te verwachten uitslagen op. Ton Droste versloeg Martin Pitt en Thijs Mangelsdorf won van Henk Dijkhuis.