In ronde 8 van de interne competitie van de schaakvereniging Borne kreeg Paul Formanoij na een eerste pion al (ozo)snel een paard cadeau van zijn tegenstander Joop Naatje. Paul besloot het gegeven paard niet in de bek te kijken, maar nam het in dankbaarheid aan en won de partij gemakkelijk. Theo Heeregrave raakte een met pijn en moeite verdedigd pionnetje toch kwijt tegen Henk Eillert, kwam in de verdrukking en belandde in een eindspel waarin drie vrije damevleugelpionnen van Henk in toom moesten worden gehouden door een kreupel paard en een koning die maar amper op tijd was. Dit lukte niet en met een aardig loperoffer besliste Henk de partij. John Leerentveld en Rik Veldhuis kwamen remise overeen in een dichtgeschoven stelling. Misschien had Rik nog kleine kansen, maar omdat hij eerder in de partij onnodig drie tempi had verloren, was hij niet meer zo zeker van zijn zaak. Ben ten Dam kwam een pion voor tegen Freek Wentink, maar stond wat passief. Net toen hij de aanval kon overnemen met goede winstkansen bood hij remise aan, hetgeen Freek niet onwelgevallig was. Hans Kroeze kreeg een aardige koningsaanval tegen Willem Venerius die zijn stukken vooral op de damevleugel had opgesteld. Het leek nog niet zo eenvoudig, maar na een knap gezien en zeer sterk torenoffer van Hans was de partij in een keer in alle varianten uit. Jos Muller kwam een pion voor tegen Thijs Bakker, maar die pion leek midden in de zwarte stelling geen lang leven beschoren. Na enkele foutieve manoeuvres van Thijs die hem ook nog een kwaliteit kostten wist Jos de pion zelfs nog te laten promoveren met stukwinst, waarna de rest van de partij eigenlijk overbodig was. Jos de Vries ging de fout in met een loperzet waardoor hij de dekking opgaf van pion b7. Cor van Bree profiteerde en versplinterde en passant de koningsstelling van Jos. Het lukte Jos niet meer om zijn stukken fatsoenlijk te ontwikkelen en Cor kon een punt bijschrijven.
In ronde 9 versloeg Norbert Waanders Joop Naatje, hetgeen hij eigenlijk ook wel aan zijn stand verplicht was. Freek Wentink speelde een wat moeizame partij tegen Wim Arns die geleidelijk aan steeds sterker kwam te staan. Wim veroverde een pion en bracht Freek daarna nog verder in het nauw. Ondanks Freeks verwoede pogingen om het vege lijf nog te redden behaalde Wim een welverdiende zege. Ben ten Dam kwam tegen Erik Witteveen met stukwinst (loper tegen pion) uit de opening en verruimde met nog een kwaliteitswinst deze voorsprong tot een toren. Daarna raakte Ben het momentum kwijt en duurde het nog vele zetten voordat hij de winst echt binnen had. De partij tussen Guus Nolte en Hans Kroeze bleef aardig in evenwicht. Een eerste remiseaanbod van Guus werd nog afgewezen, een tweede werd geaccepteerd door Hans omdat er pionverlies dreigde. Ook Willem Venerius en Clemens Fransen kwamen tot dit resultaat in een partij waarin Willem het betere spel had, zelfs een pion voorkwam met goede winstkansen, maar toch akkoord ging met remise.