Halve Finale SBO-Cup
Dinsdagavond
7 april was het dan zover. Borne ontvangt het sterke Lonneker om te strijden
voor een plek in de finale tegen Raalte.
De
sterkste spelers van Lonneker waren al vroeg in “de Spil”:
Paul
ten Vergert (ELO:2154), Jokim van den Bos(ELO:1973), Willem Bulter (ELO:1873)
en Maike Edens(ELO:1809).
De
opstelling was als volgt:
|
Herikon bv / Borne |
Rating |
normaal |
Snel |
Lonneker |
Rating |
normaal |
Snel |
1 |
Lex
Griffioen |
2022 |
0 |
X |
Paul
ten Vergert |
2154 |
1 |
X |
2 |
Sjaak Piest |
1865 |
½ |
X |
Jokim van den Bos |
1973 |
½ |
X |
3 |
Han
Kuik |
1830 |
1 |
X |
Willem
Bulter |
1873 |
0 |
X |
4 |
Norbert
Waanders |
1805 |
1 |
X |
Maike
Edens |
1809 |
0 |
X |
|
|
Totaalscore: |
2½ |
X |
|
Totaalscore: |
1½ |
X |
1½ uur de tijd per persoon is niet
veel en beloofd vaak spektakel op de borden. Ook vandaag gebeurde dit.
In
een Siciliaan kwam Lex dit keer (gelijkw)aardig uit de opening, mede omdat Paul
een tempo verloor op de 11e zet in een (vooral van zijn kant) razendsnel
gespeelde partij. Na een door hem afgeslagen remise-aanbod van Lex dacht Lex even
later een 'foutje' van Paul te kunnen afstraffen (stukwinst?), maar Paul
had een fraaie truc achter de hand, waardoor Lex een pion achter kwam in
slechte stelling. Echte remisekansen kreeg hij daarna niet meer. In hoog tempo
produceerde Paul steeds goede en zeer goede zetten. Net een maatje te groot
voor Lex die toch een goede partij speelde. Tussenstand: 1-0 voor Lonneker.
De
opening bij de partij van Sjaak (1. d4, Pf6
2. c4, e5 3. dxe5, Pe4) gaf Sjaak (en mij) de aanleiding te denken dat
Jokim iets had voorbereid, en Sjaak nam daarom ook bedenktijd om niet in één of
andere list te trappen. Hij vond een variant die volgens mij redelijk
gelijkspel beloofde. Dat Sjaak zijn gewonnen pionnetje zou teruggeven lag voor
de hand. Sjaak zei het als volgt: “safety first in een opening die ik helemaal
niet ken.”
Jokim leek zelf steeds meer op remise uit, want hij wist wat stukken en de
dames te ruilen, min of meer gedwongen omdat Sjaak anders slechtere zetten
moest doen. Na een zet of 17 had ik 3 kwartier verbruikt en Jokim een minuutje
of 5(!).
De stelling na 20
zetten
Sjaak
doet zijn verhaal:
“In deze stelling
leek het me verstandig om te proberen de lopers te ruilen, omdat die van zwart
me sterker toeschijnt, die heeft een mooie diagonaal.
Ik koos voor 21. g3,
met bedoeling de loper via f1 naar g2 te spelen.
Jokim antwoordde
passief met 21. ..., g6, en na 22. Lf1, Lf3 23. Le2, Lc6 24.
Lf1, Lf3 25. Le2 was het tijd voor Jokim om remise te mogen
claimen. Overigens niet nadat hij een half uur over die claim nadacht,
ongeveer 4 keer zoveel tijd als hij voor de gehele 'rest' van de partij
verbruikte.
Maar die claim was overbodig want het was duidelijk dat we niets anders
dan remise wilden in deze stelling. Na loperruil heeft wit nog een zwakke pion
op c4 en zwart op d6, maar hoe daarvan te profiteren was ons beiden niet
duidelijk.”
Dan
de partij van Han aan bord 3.
De
eerste 13 zetten waren theorie. Op de 14e zet speelde Willem de aanvallende zet
d5. Een zet die nog niet eerder gespeeld is, maar die zeker niet
ongevaarlijk voor Han was. Dit leidde tot verwikkelingen die moeilijk
te doorzien waren. Wanneer Willem daarna telkens de beste zet gedaan zou
hebben zou hij een klein (openings)voordeeltje behouden hebben.
Echter raakte hij in de complicaties de weg kwijt en sloeg hij
met de dame op a7, wat dameruil inhield. Vermoedelijk in de
veronderstelling dat hij daarna een combinatie had. Dat viel echter tegen
en Han bleef een toren voor. Toch was het in tijdnood nog even lastig omdat wit
nog wat trucjes in de stelling kon vlechten. Nadat echter de torens geruild
werden had wit niets meer en kon het punt genoteerd worden voor Borne.
Last
but not least Norbert aan het laatste bord tegen het jonge schaaktalent Maike
Edens.
Norbert
speelde zoals altijd d4, c4 en kwam (zoals bijna altijd) goed uit de opening:
Laatste zet van wit:
14. Ld3-b1
Ik
rekende hier al minimaal een half punt, maar dit was misschien wat voorbarig.
Maike nam het initiatief over en een paar zetten later stond er de volgende
stelling op het bord:
Hoe
snel kan het gaan in een schaakpartij. De laatste zet was 26.Lg3-e1. Zwart
heeft hier veel ruimtelijk voordeel en op het ook lijkt zwart veel beter te
staan. Toch geeft de computer (Rybka 3) ‘maar’ een voordeel voor zwart van
0.58.
In
de volgende stelling begon de tijdnoodfase voor beide spelers:
De
loper op b1 is afgeruild voor het sterke paard op e4 en de laatste zet van
zwart is 30…f5xLe4. Toch heeft zwart nog steeds een voordeel van 0.54. Maike
speelt het erg sterk. Met nog een paar minuten voor beide spelers gebeurde er
het volgende: Wit neemt op b4, niet geheel ongevaarlijk! (Lxh4 geeft wit een
voordeel van 0.94.)
31.De1xb4
Th6-b6 32.Db4-e1 (Da3 was sterker)
Tb6xb2+
33.Kg2-g1
Tf8-e8 34.Pe5-g6 Dd8-f6 (Dd6 is beter,
veld f4 is dan dubbel aangevallen)
35.Pg6xh4
g5xh4 36.Lg3xh4 Df6-g6+ 37.De1-g3 Kg8-f7
38.Lh4-g5
(commentaar van de computer: ‘White van be proud of that piece’)
38…
Te8-h8
39.h2-h4
(stelling is compleet gelijk: 0.00!) Dg6-h5
40.Th1-h2
Tb2xh2 41.DxTh2
Er
volgen nog een aantal schaakjes (Lonneker oppert dat c4-c3+ op een gegeven
moment in de partij winnend was. Rybka ontkent dit) en wat resulteert is de
volgende stelling:
Laatste zet:
46.Da2-a5
Logisch,
want via a5 wil Norbert naar c7+. Want waar kijk je naar met 1 minuut op de
klok: hoe zet ik de tegenstander schaak. Dat kost je het minste tijd.
Maar
in dit geval komt Maike genadeloos binnen: 46… De6-g4+
en
ze heeft hier eeuwig schaak.
Toch
gaat dit mis en zet ze per ongeluk haar dame op een veld neer waar ze geen
schaak geeft:
52… De2-e3??
Oeps,
een hele dure fout: 53.Da5xd5+ Kf7-g6
54.f4-f5+!
Kg6-h5 55.Lg5xe3 (en de dame van zwart verdwijnt in het doosje)
Norbert
die nog iets minder dan 1 minuut op de klok heeft en Maike met iets meer dan
een minuut spelen nog 5 zetten door, maar als dan ook nog de toren van zwart
wordt geslagen is de partij gespeeld.
Een
onverdiend resultaat voor Maike, maar grote blijdschap bij Borne. De finale
tegen Raalte is een feit.