Herikon bv/ Borne 1 – Raalte 1

Henk-Jan is arbiter op het IBIS toernooi dus we hadden zaterdag geen toegang tot de bedrijfskantine van Herikon. Ook de Spil was niet vrij dus vandaar dat Café Leushuis in Borne werd gedoopt tot speellocatie.

Een prima ruimte om te vertoeven. 1 nadeel(tje) is de muziek die je natuurlijk altijd iets hoort, ook al zit je in een aparte zaal.

Raalte zonder de 3 toppers en Borne in de gebruikelijke opstelling. Raalte heeft topman Radboud aan bord 3 gezet en ze hadden een paar jonge knapen mee. Een iets gewijzigde opstelling dus.

	herikon bv/ Borne 1	Rating		Raalte 1	Rating
1	Lex Griffioen	2022	1	J.W. Gerth v. Wijk	1713	0
2	Sjaak Piest	1865	1	Jan Huisman	1758	0
3	Bert van den Akker	1765	0	Radboud de Roos	1888	1
4	Han Kuik	1830	1	John Leerentveld	1775	0
5	Jaap Glazenburg	1816	1	Aaron Honer	1727	0
6	Erik Witteveen	1621	0	Marc Schippers	1838	1
7	Nico Hilderink	1728	½	Ben Bloemsma	1558	½
8	Jos Muller	1721	0	Jan Veldman	1682	1
		Totaalscore:	4½		Totaalscore:	3½

Lex speelde op bord 1. In een Najdorf met 6.f4 kreeg hij goed tegenspel, omdat wit enkele tempi verloor wegens vervelende zwarte dreigingen. Na een door Lex min of meer geforceerde afwikkeling hield hij een prettige stand over, die alleen Lex kansen bood. Pionwinst was even later het gevolg, al ging dat gepaard met een afwikkeling naar een eindspel met ongelijke lopers. Aan Lex de eer om voor eens en voor altijd te weerleggen, dat zo'n eindspel altijd remise wordt. Dit lukte hem eigenlijk vrij gemakkelijk. Wit kwam er niet meer aan te pas.

Lex aan bord 1

(Foto’s zijn een beetje van slechte kwaliteit. Ik heb ze met mijn telefoon genomen)

Sjaak speelde aan bord 2.

Zijn verhaal over de partij:

“Eigenlijk was het zo erg dat ik gisteren na 5 zetten al enorm schrok, ik dacht dat ik gewoon een stuk had laten in staan, en pas na een minuut wachten tot Jan Huisman dat stuk zou slaan kwam ik erachter dat IK aan zet was...

Dat ik later goed kwam te staan, maar toch een kwaliteit verspeelde die Jan niet sloeg, maar, integendeel, zelf een kwaliteit offerde, hetgeen regelrecht tot zijn ondergang leidde, was een klein mirakel.

De opening was Frans, ik speelde 3. Pc3, waar ik normaal altijd afruilvariant speel, maar ik had geen zin in de positionele verwikkelingen daarvan en speelde liever een tactische partij, dat kost mij minder energie, althans, de energie bundelt zich dan op minder punten.”

Bert van den Akker speelde aan bord 3 tegen de topman van Raalte; Radboud de Roos (1888).

Bert kwam een beetje bedrukt uit de opening, maar zoals altijd maakte hij het zijn tegenstander erg moeilijk. In tijdnood kon Bert de tijdscontrole nog wel halen, maar de stelling die overbleef was verloren.

Han aan bord 4 tegen John Leerentveld. Een partij die Han voorbereid heeft en dat was goed te merken.

Han aan het woord:

“Ik zat voor de partij te dubben wat ik tegen John zou spelen.Het Scandinavisch speelt hij al jaren, en ik wilde het hem niet gemakkelijk maken. Bovendien heb ik in een eerdere partij tegen John gemerkt dat hij moeite heeft met stellingen waarin hij zelf de thema's moet vinden. Daarom koos ik voor een Hollandse Stonewall in de voorhand. Dit had succes. Tot de negende zet speelde mijn tegenstander wel natuurlijk uitziende zetten, maar daarna begon hij ongemotiveerd stukken te ruilen. Bij elke ruil kwam ik echter actiever te staan. Een bijkomend voordeel voor mij was dat John wachtte met de rokade. Door hem verder bezig te houden met stellingprobleempjes kwam hij echter helemaal niet meer aan de rokade toe. Daardoor stonden op de 16e zet mijn stukken al optimaal om middels een breekoffer dreigingen tegen John zijn koning te creëren. Toen John ook nog een zinloze zet met zijn loper speelde hoefde ik slechts een kwaliteit te offeren om de beslissing te forceren.”

Han neemt de tijd en wint vrij eenvoudig

Jaap Glazenburg won zaterdag als eerste. Om 14.15 had hij al uitzicht op mat in 2 en gaf zijn tegenstander op. Erg snel en erg knap gespeeld.

Jaap speelde zijn gebruikelijke Pirc verdediging met zwart. Zijn tegenstander speelde onzorgvuldig en ging op pionnenjacht. Jaap kon echter counteren door met zijn g-pion en zijn dame een mataanval op te zetten.

Jaap in de denktank

Onze invaller Erik Witteveen speelde een erg goede partij. Hij had alleen pech om tegen de op één na sterkste speler van Raalte te moeten strijden. Hij hield het erg lang vol, maar moest rond half 6 toch zijn hoofd buigen.

Erik Witteveen (1621) – Marc Schippers (1838)

Aan bord 7 de captain Nico Hilderink. Een tegenstander met een lage rating, maar nog niet zoveel jaren oud. Dan vraag je je altijd af of die rating wel klopt.

De hele partij heb ik beter gestaan, en ik kreeg dan ook een totaal gewonnen eindspel.

Al op de 4^e zet speelde mijn tegenstander een dubieuze zet: 4. e5

Na 4… dxe5, kan hij natuurlijk niet terugnemen met het paard. 5… Dd4 is dan niet prettig voor wit.

Deze pion meer werd zonder al teveel moeite behouden tot in het eindspel.

Zwart moet dit natuurlijk wel nauwkeurig spelen, maar het is zeker weten gewonnen.

Ik speelde het ook nauwkeurig en een aantal zetten later stond dit op het bord.

Maar, u raad het al. Ik verpest het en speel uiteindelijk remise.

De winstvariant is niet zo heel moeilijk en ik speelde het ook goed tot 1(!!) zet voor het einde.

De partij verliep alsvolgt:

67… c2 68. Kd2 c1àD 69. KxDc1

Mijn volgende zet: 69… Kd4 (en dan is de stelling remise)

Winnend is 69… Ke4 !

Ik was als laatste bezig, en sleepte met het halve puntje de winst voor het team binnen, maar trots op deze partij ben ik niet.

Jos aan bord 8:

Hij vertelt wat over zijn partij:

“Ik speelde dit keer met wit op het achtste bord tegen Jan Veldman. Deze veteraan had vrijwel geen ratingverleden en ik merkte al snel dat hij sterker was dan zijn huidige rating (1690) aangaf.

Na de siciliaanse opening wist hij al snel druk te maken op de zwakke plekken in mijn stelling (e4 & c3). Op zich was er nog niets aan de hand. Door een foute manoevre raakte ik onnodig in een keer twee pionnen kwijt en speelde ik toen eigenlijk al een verloren wedstrijd. Een poging een stuk te offeren om daarmee nog remise te bereiken resulteerde in een kwaliteit, maar dat was niet genoeg om de remise af te dwingen. Na ruim 40 zetten kreeg zwart weer tegenspel en ging de kwaliteit verloren en omdat de zwarte stelling te veel reserves had kon ik het beste opgeven.”

Herikon bv/ Borne 1 – Raalte 1 4½ - 3½

Uw verslaggever,

Nico Hilderink