Zaterdag 6 februari moest het eerste team van SV Borne het opnemen tegen de gedoodverfde favoriet WSG 1, uit Winterswijk. Han, Henk-Jan, Lex en Patrick vertrokken uit Borne en Henk, Peter en Sjaak uit Hengelo. Een achtste speler konden we niet opgesteld krijgen, o.a. doordat Frans ongelukkigerwijs twee dagen voor de wedstrijd zijn arm brak, beterschap Frans !, Dus begonnen we de zware uitwedstrijd met een reglementaire 1-0 achterstand doordat we het hoogste zwarte bord vrijlieten.

Op het laatste moment hadden we besloten om ‘reuzendoder’ Henk-Jan aan het eerste bord te laten spelen waar hij met zijn geliefde b4-opening het vuur aan de schenen van de sterke Zdravko Duvnjak zou moeten leggen, en Patrick aan bord drie een iets mildere tegenstander te gunnen. Deze tactiek wierp geen vruchten af, want WSG had besloten om Duvnjak aan bord drie te plaatsen.

Ik, Sjaak, speelde met zwart aan het achtste bord, waar ik tegen mijn opponent Gerard Harbers weer eens de Zwarte Leeuw uit zijn kooi losliet. Na de zetten:

1. e4, d6 2. d4, Pd7 3. Pf3, e5 4. Pc3, c6 5. Lc4, Le7 6. 0-0, h6

7. a4, Dc7 8. h3, Pgf6 9. dxe5, dxe5 10. De2, g 11. Ph2, Pf8 12. Pg4, Pxg4

13. hxg4, Lc5 14. Df3, De7 15. Pe2, ….

was de volgende stelling ontstaan:

Hier leek me het goed mogelijk om direct te trachten de h-lijn te openen middels het (schijn)pionoffer 15. …., h5.

Als wit de pion slaat, speel ik 16. …., g4, en neem daarna de pion op h5 terug met de toren, met levensgevaarlijke kansen middels Dh4 en/of Pg6. In de analyse bleek dat heel lastig voor wit om nog te houden.

Ook 16. Lxg5 is niet goed voor wit, daar ik deze loper gewoon kan slaan met mijn dame, en na 17. Dxf7+ met mijn koning naar d8 kan en wit niet veel aanval meer over heeft.

Wit besloot om 16. Le3 te spelen, maar ook dit was niet de juiste voortzetting. De partij ging redelijk vlot verder met:

16. …., Lxg4 17. Lxc5, Lxf3 18. Lxe7, Lxe2 19. Lxe2, Kxe7 20. Tfe1, Pe6

en ik sta een gezonde pion voor, en mijn paard is sterker dan de witte loper. Ook mijn koning staat al mooi gepositioneerd voor het eindspel, dat ik vervolgens zonder veel moeite won.

Ondertussen ging het voor het team niet helemaal naar wens. Aan bord zes moest Henk het met de zwarte stukken opnemen tegen de ‘supersub’ van WSG, de 2000+er Tom Officier. Na veel tijd in de opening gestoken te hebben verkreeg Henk een kansrijke stelling maar een vergiftigd pionnetje brak hem op en Henk verloor een kwaliteit en even later de partij. Peter werd aan bord zeven op waarde geklopt door zijn sterkere tegenstander Bert te Sligte, en aan bord vijf verzuimde Han in de opening een pionnetje te winnen bij betere stelling en in plaats daarvan zette hij zwak voor, kwam minder te staan en verloor vervolgens zijn partij tegen Henrik Lösing.

Het eerste halfje voor Borne (ik was toen nog bezig met mijn partij) werd aan bord vier binnengehaald door Lex.

Lex over zijn partij:

“De opening was Slavisch. Nadat wit op g6 een stuk had geruild kon ik met Kh7 en Th8 en even later Kg7 al mijn stukken op de witte koning richten. Het zag er overweldigend uit, vond
ik (en met mij ook enkele anderen). Ook mijn tegenstander voelde zich niet
echt lekker. Alleen Fritz bleek het achteraf niet met ons eens en gaf wit
zelfs een miniem plusje (die heeft echt geen verstrand van schaken!). Helaas
dacht ik met een torenoffer op h3 geforceerd te winnen (mat of damewinst),
maar hoewel ik de tijd nam om het goed door te rekenen had ik toch een voor
de hand liggende damezet in de vooruitberekening gemist, waardoor wit zelfs
goede winstkansen had gekregen, als hij even later f3 in plaats van f4 had
gespeeld. Nu kon ik gelukkig nog een zetherhaling forceren door steeds mat
te dreigen. Als wit daar onderuit probeerde te komen werd het vrij link voor
hem, dus dat durfde hij terecht niet aan. Nog even keek ik naar een variant,
waarin ik 5 pionnen kreeg voor de toren, maar die klopte niet helemaal, dus
moest ik genoegen nemen met remise (mijn zoveelste, maar als zelfs een
torenoffer al niet helpt...). Overigens is mijn tegenstander momenteel
topscorer in de promotieklasse; ik heb hem wel zijn eerste halfje
afgesnoept.”

Aan het eerste bord kwam Henk-Jan tegen Marcel Krosenbrink al snel een pionnetje achter, en toen werd het verschil in speelsterkte toch vrij gemakkelijk in (alweer) een punt voor WSG omgezet. Tot slot mocht Patrick Munster het verlies voor Borne nog draaglijk maken door een prima overwinning tegen Duvnjak te boeken.

Tot nog toe is er in de competitie slechts één team (ESGOO 3) geweest dat een betere prestatie tegen WSG 1 heeft bereikt, al heeft WSG die wedstrijd ook gewonnen. Geen schande dus, dit verlies, al had er met een volledig achttal en wellicht een gelukje hier en daar meer in kunnen zitten.

Zaterdag 20 februari spelen we thuis, in de kantine van Herikon bv, de volgende wedstrijd, de inhaalwedstrijd tegen het 2^e van WSG. Hopelijk zijn we dan wel weer compleet, want het is een belangrijke wedstrijd: bij winst handhaven we ons ruim in de middenmoot, bij verlies staan we onderaan, zo spannend is het in de promotieklasse.