Bekerteam vindt uiteindelijk de weg
Ons bekerteam heeft inmiddels
de eerste wedstrijd voor de SBO cup achter de rug. Lex, Patrick, Nico en Sjaak
speelden uit tegen Drienerlo. Een team waartegen
enkele weken geleden al gewonnen was in de competitie van de promotieklasse. Ondergetekende
was de enige meegereisde fan. Alhoewel meegereisd, ik
was op eigen gelegenheid naar de UT gereden en was ruim op tijd…. Maar ja, ik
had ook even bij de receptie gevraagd waar de speelruimte zich bevond. Nico en
zijn teamgenoten hadden deze voorbereiding achterwege gelaten en verloren zich
in alle mogelijke varianten die niet richting de speelruimte leidden. De
speelruimte was dan ook perfect verstopt. Als je niet wist dat je de op de
vloer geschilderde blauwe lijn moest volgen kon je oeverloos ronddolen.
Maar goed om kwart voor acht kon de wedstrijd
beginnen. Lex vond aan bord 1 de door hem gevreesde Anjo
Anjewierden tegenover zich, Patrick speelde tegen Rob
van der Lubbe, Nico tegen iemand met de adellijk klinkende naam Herwin van
Welbergen, en aan het vierde bord nam Sjaak het op tegen Kazem
Yazdchi.
Het eerste bord waar het spannend werd was het
eerste. Lex had met zwart zijn stukken heel natuurlijk opgesteld, en ook Anjo deed aanvankelijk geen gekke
dingen. Totdat Lex met h6 de witte loper op g5 verjoeg. Dat hoorde niet thuis
in de varianten die Anjo kende. Dus vond hij dat hij
het ook maar anders moest spelen, en zocht hij zijn heil in a3 en later ook nog
in b4. En dat terwijl zijn koning nog in het centrum stond en zijn loper op f1
ook nog niet mee deed. Lex hoefde slechts een paar logische zetten te doen en
de witte stelling stortte ineen. Fritz zal ongetwijfeld oordelen dat Lex alleen
maar goede zetten heeft gespeeld.
Aan het tweede bord werd weliswaar flink met de
stukken geschoven, maar het leidde nog niet tot een verstoring van het
machtsevenwicht op het bord. Aan het derde bord vond de tegenstander van Nico het
blijkbaar overzichtelijker om de strijd op één helft van het bord te voeren. In een Siciliaan schoof hij al zijn koningsvleugelpionnen naar
voren en dirigeerde hij ook al zijn stukken die kant op. Nico nam de ruimte
waar die vrij kwam, namelijk op de damevleugel. Sjaak stond inmiddels
een pionnetje achter en het was mij niet geheel duidelijk waaruit de compensatie
moest bestaan.
Het was Patrick die als tweede de buit
binnenhaalde. Rob wilde iets ondernemen en drong met zijn dame de witte
stelling binnen. Dat werkte als een boemerang. Patrick speelde zijn paard naar
g5 en dreigde daarmee zowel op b7 als op f7 iets buit te maken. En daar zou het
niet bij blijven. Dus hield Rob het voor gezien.
In de partij tussen Nico en Herwin was het Nico die
met zijn dame de vijandige stelling binnendrong. Dat had hem duur kunnen komen
te staan wanneer Herwin een ingenieuze offercombinatie had gezien. Herwin zag
het gelukkig niet en Nico kon afwikkelen naar een gewonnen eindspel. Al weer….
De tegenstander van Sjaak had inmiddels
nog weinig plezier van zijn pluspionnetje en dacht, en dacht, en dacht…. Met
als gevolg dat hij in tijdnood kwam. Dat was aan zijn spel te merken. De
samenhang verdween uit zijn stelling en stukken raakten overbelast. Dit gaf
Sjaak de gelegenheid tot een schijnoffer, gevolgd door een venijnig
paardvorkje. Dit won een pion terug en bovendien stonden de witte stukken in
één keer veel beter dan de zwarte. Het aftellen was voor Kazem
begonnen en hij kon niets forceren. Met nog dertig seconden op de klok hield
hij het voor gezien.
Han Kuik
|
Drienerlo |
Borne |
0 - 4 |
||
1 |
Anjo Anjewierden |
2002 |
Lex Griffioen |
2006 |
0 – 1 |
2 |
Rob van der Lubbe |
1829 |
Patrick Munster |
1998 |
0 – 1 |
3 |
Herwin van Welbergen |
1634 |
Nico Hilderink |
2024 |
0 – 1 |
4 |
Kazem Yazdchi |
?? |
Sjaak Piest |
1959 |
0 – 1 |