Han Kuik mist schaakmat in één zet

In de 15^e ronde van de schaakcompetitie van de SV Borne wist Nico Hilderink de bovenste plaats weer te bemachtigen. Hiervoor kreeg hij wel de medewerking van Han Kuik, die tegen Norbert Waanders de winst voor het oprapen had. In een wat onoverzichtelijke situatie sloeg Han een loper, die a tempo door Norbert werd teruggeslagen. Een slechte reactie (Norbert had beter aan de overkant van het bord een loper kunnen meenemen met goede kansen om te overleven), want nu kon Han hem in drie zetten mat geven. Na enig nadenken werden de eerste twee zetten inderdaad door Han gespeeld, maar tot verbazing van de toeschouwers liet Han de matzet achterwege en koos voor een zetherhaling. Ook daarna was mat nog steeds een niet onaantrekkelijke optie, maar Norbert (die het mat in eerste instantie ook over het hoofd had gezien) zag zijn kans schoon en bood remise aan. Han had niet veel tijd meer en ging akkoord. Toen hem na afloop werd verteld wat een enorme kans hij had gemist, kon hij zich wel voor de kop slaan. Op het ene moment prachtige diepzinnige strategische partijen afleveren en op het andere moment zoiets banaals over het hoofd zien is ook moeilijk met elkaar te rijmen. Een wat evenwichtiger tijdsverdeling zou dit soort missers wellicht kunnen voorkomen. Nico Hilderink profiteerde door in een lange partij Henk Eillert te verslaan. In het Frans kreeg Nico een sterk paard tegen een zwakke loper van Henk. Het voordeel bleef binnen de perken tot Henk met zijn h-pion ging lopen. Deze pion ging verloren en toen Nico onder tijdelijke opoffering van twee pionnen de zwarte stelling wist binnen te dringen met zijn koning, was de partij in hogere zin beslist. Nico moest nog even goed rekenen, maar koos voor een solide winstvoering. Jos Muller zag in zijn partij tegen Guus Nolte, dat zijn paard kon worden ingesloten en bood snel remise aan, voordat Guus het ook zou zien. Deze tactiek werkte wonderwel. Freek Wentink verzuimde tegen Tonnie Droste verschillende malen materiaalwinst en moest uiteindelijk zelf materiaal geven om een vrijpion te stoppen. Met een paard achterstand kon hij opgeven.

In ronde 16 kreeg de partij tussen Erik Witteveen en Han Kuik veel bekijks. Niet omdat de stelling zo spectaculair was (Han stond een gezonde kwaliteit voor en hij kon het rustig gaan uitspelen), maar omdat de ervaring leerde, dat er in de laatste fase bij Han (en soms ook bij Erik!) altijd iets bijzonders kon gebeuren. Ook deze keer stelde Han de toeschouwers niet teleur. Hij dacht een onmiddellijke winst te zien via een tegenoffer van een kwaliteit, waarna mat op f1 of g2 ondekbaar zou zijn. Helaas bleek het offer incorrect, omdat een wit paard beide matvelden nog beurtelings kon afdekken. Remise door zetherhaling was het gevolg, omdat Han weer te weinig tijd over had om nog een nieuwe winstpoging te wagen. De zoveelste keer dat Han zichzelf de das omdoet dit seizoen!

Nico Hilderink kwam tegen Norbert Waanders ook niet verder dan remise. Nico bracht een pionoffer, kreeg wel iets compensatie, maar bood remise aan na een agressieve zet, die hem wel een tweede pion kostte. Norbert dacht lang na en had waarschijnlijk de pion gewoon kunnen nemen om op winst te spelen, maar accepteerde de remise met het oog op zijn klok. Achteraf bleek dat Nico zijn stelling toch wat had overschat. Norbert had nog voldoende verdedigingsmogelijkheden. Sjaak Piest kwam wel dichterbij door Paul Formanoij te pletten. Paul probeerde een inval op b6 te voorkomen, maar zette daarbij zijn stukken zo neer, dat ze elkaar in de weg stonden. Sjaak dirigeerde zijn stukken naar mooie centrale velden en zorgde voor een langzame verwurging van de zwarte stelling. Cor van Bree loste het bekende probleem van het ‘zenuwenblokje’ van pionnen op c4, d4, c5 en d5 niet goed op en verloor van Henk Eillert. Gerard Boersma verloor nog van Tonnie Droste na een stuk te hebben voorgestaan.