Schaken: geen spel, maar echte sport!

 

Dat schaken tot de echte sporten moet worden gerekend, bleek laatst maar weer toen de 17e ronde van de interne competitie wegens weersomstandigheden (!) moest worden afgelast. Door de ijzel was het clublokaal voor velen onbereikbaar. Maar ook in ronde 18 kwamen de nodige sportieve elementen in zicht. Zo is bij schaken het al dan niet ‘in vorm zijn’ medebepalend voor het resultaat. Na een mindere periode lijkt Nico Hilderink nu weer in vorm te komen. Hij verpletterde Frans Veltkamp in diens lijfvariant met een positioneel gezonde opzet en daarna het nodige combinatoir geweld. Frans probeerde nog een dameoffer, maar Nico was niet onder de indruk. In een ver land gaat Frans zijn zelfvertrouwen proberen terug te winnen. Uit vorm (misschien zelfs overtraind?) lijkt momenteel Han Kuik. Ditmaal beging hij zelfs een fout in zijn specialisatie: de opening. Met een schijnoffer won Paul Formanoij een pion en Han moest alle zeilen bijzetten om nog iets van tegenspel te krijgen. Dat leek ook nog te gaan lukken, maar de schijn bedroog, want Paul was precies op tijd om een invasie van zwarte stukken tegen te houden en speelde de partij perfect uit. Han neemt nu voorlopig een time-out, maar blijft vermoedelijk wel voor de schaaksport behouden. Sjaak Piest is voorlopig Nico’s belangrijkste concurrent na een overtuigende winst op Erik Witteveen. Pionverlies en een slechte positie van zijn koning kwam Erik niet meer te boven. Hij probeerde nog verwarring te stichten met een onreglementaire zet (korte rochade aan de lange zijde van het bord!), maar (ook) Sjaak bleek niet onder de indruk.  De onderaan de ranglijst staande Freek Wentink kon het niet redden met een kwaliteit en een pion achter tegen Guus Nolte, ook niet nadat Guus de kwaliteit terugofferde. Zijn mindere resultaten lijken Freeks spelplezier gelukkig niet te beïnvloeden.

Die positieve instelling van Freek werd in de 19e ronde zelfs beloond met een snelle winst op Bert Schuijl, die een kapitale fout maakte in de opening door een simpel tussenzetje over het hoofd te zien. Freek droeg hiermee de rode lantaarn over aan Gerard Boersma. Theo Heeregrave boekte een gedegen overwinning op Jos Muller, die geen kans zag om zijn (te) ver opgerukte pionnen afdoende te verdedigen. Erik Witteveen won in zijn eigen onnavolgbare stijl van Henk Eillert. Na volkomen te zijn overspeeld (Henk had de winstvarianten voor het uitkiezen) kreeg Erik van Henk nog een kans om met een loperoffer een sterke vrijpion te creëren. Hoewel Henk dit aan zag komen, liet hij dit toch toe. De pion bleek beslissend. Ook terugkomen uit verloren positie hoort bij de mogelijkheden in de sport, maar een ander dan Erik had de partij misschien allang opgegeven. Norbert Waanders zette in een Siciliaan tegen Sjaak Piest zijn paard op een verkeerd veld, waar het in problemen kwam. Met enkele logische maar sterke manoeuvres wist Sjaak de stelling naar zijn hand te zetten en een belangrijk punt te scoren in de kampioensrace.