Nico Hilderink nadert kampioenschap

Omdat het tweede team van de Schaakvereniging Borne extern moest spelen (en helaas weer eens verloor), telde ronde 22 van de interne competitie slechts een viertal partijen. Redelijk gelijkwaardige remises vielen te noteren bij Frans Veltkamp tegen Cor van Bree en bij Jos Muller tegen Wim Arns, al had Jos daar lange tijd wel het betere van het spel en een pluspion tegen Wim. In de wat onduidelijke slotstelling leek Wim in ieder geval de pion weer terug te gaan winnen. Jos vertrouwde het niet meer en accepteerde remise. Nico Hilderink nam (na een nederlaag eerder dit seizoen) met zwart revanche op Erik Witteveen, door hem met een dameuitval en een vervaarlijk oprukkende h-pion in een koningsaanval te verslaan. Erik verzuimde tijdig tegenmaatregelen te treffen en werd in feite onder de voet gelopen. Interessant was de partij tussen Henk Eillert en Paul Formanoij vanwege de materiaalverhouding. Paul werd min of meer gedwongen door Henk om een stuk te offeren, maar kreeg daar uiteindelijk drie pionnen voor terug, waarvan twee verbonden vrijpionnen. Met de torens erachter waren die zeer dreigend. Mede door tijdnood kon Henk niet het juiste plan vinden om de pionnen af te stoppen. Zijn stukken stonden elkaar in de weg en bestreken de verkeerde velden. Paul benutte de verkregen mogelijkheden goed en liet Henk volkomen kansloos.

Ronde 23 bracht de nummers 1 en 2 van de ranglijst tegenover elkaar. Het werd een boeiende partij waarin witspeler Nico Hilderink in ‘de zwarte Leeuw’ met een agressieve damezet, gevolgd door een nog agressievere paardzet Sjaak Piest in de problemen bracht. Met wederzijdse penningen ontstond een vrij explosieve situatie. Met vindingrijk spel wist Sjaak de grootste problemen het hoofd te bieden. In de slotstelling had Nico nog licht voordeel, maar hij was tevreden met remise, waarmee hij zijn vrij riante koppositie consolideerde met nog vier ronden te gaan. Erik Witteveen won een pion tegen Paul Formanoij en speelde het eindspel perfect uit. Overigens had Paul in een eerder stadium een goede kans laten liggen om met het offeren van zijn dame tegen een toren en twee lichte stukken Erik een zware avond te bezorgen. Norbert Waanders bracht vanuit een wat gedrukte stelling een stukoffer tegen Henk Eillert. Henk nam het niet aan en verloor later kansloos. Beter had hij (na een tussenzet) het offer kunnen aannemen. Vermoedelijk had Norbert dan te weinig compensatie gehad. Twee bijzondere slotstellingen ontstonden bij Hans Kroeze tegen Cor van Bree (Hans gaf eeuwig schaak met de koning van Cor midden op het bord, maar had met een verborgen venijnig loperzetje alsnog kunnen winnen) en bij Jos Muller tegen Johan Alberts (Johan gaf nota bene op in gewonnen stelling: promotie van zijn pion was slechts te verhinderen door eeuwig schaak van Jos, maar door met de koning over de b-lijn naar b6 en c7 te lopen had Johan dat ook kunnen voorkomen).