S.V. Borne: brullende leeuw wordt mak lammetje

 

De spanning in de interne competitie van de schaakvereniging Borne is tijdelijk even teruggekeerd nadat koploper Nico Hilderink in ronde 24 een half punt moest afstaan aan Paul Formanoij. Nico kreeg wel licht voordeel, maar Paul zorgde ervoor, dat het binnen de perken bleef. De vele afruilen op het bord maakten de taak voor Nico er niet lichter op. De creativiteit ontbrak bovendien om er nog iets van te maken, dus werd remise onvermijdelijk. Hierdoor kon Sjaak Piest zijn achterstand op Nico terugbrengen als hij van Erik Witteveen won. Dit deed hij op  spectaculaire wijze. Omdat Erik in de opening kostbare tijd verloor met een aantal onbetekenende pionzetjes op de damevleugel kon Sjaak een sterke aanval opzetten op de koningsvleugel. Met een paardoffer opende hij de witte koningsstelling. Erik had eerder al de zwarte koning naar voren gelokt met een stukoffer en dacht nu met een dameuitval te kunnen profiteren van die positie. Nee dus! Sjaak offerde doodleuk zijn dame, om daarna met een prachtige loperzet (opnieuw een offer!) een zo goed als ondekbaar mat in de stelling te brengen. Zijn lijfopening (de ‘Zwarte leeuw’) levert hem steeds meer punten op. Binnen de club is onder zijn tegenstanders nog geen echt goede leeuwentemmer gevonden, dus voorlopig krijgt ‘circus Sjaak’ nog een groot en dankbaar publiek. Henk Eillert behaalde een goede overwinning op Hans Kroeze, die de gecombineerde dreigingen van Henk niet kon weerstaan. Henk speelde het sterk uit ondanks tijdnood. Cor van Bree en Norbert Waanders speelden een lange partij, waarin het evenwicht niet echt werd verbroken. Ben ten Dam liet zich door Jos Muller vrij abrupt matzetten na een foutieve paardzet en ook Joop Naatje zag in betere stelling over het hoofd dat Freek Wentink hem zomaar mat kon zetten.

In ronde 25 ging Sjaak Piest iets te ver in zijn pogingen om in de buurt van Nico te blijven. Tegen Paul Formanoij offerde hij met wit eerst een pion, waarvoor hij nog wel enige compensatie had. Een later stukoffer was minder succesvol, vooral door een verkeerde timing. Paul bleef het stuk gewoon voor en won met sterk spel de partij. De ‘brullende zwarte leeuw’ werd door Paul aldus uiteindelijk gedegradeerd tot een ‘mak wit lammetje’. Ook Nico Hilderink had tegen Henk Eillert zijn zenuwen onvoldoende onder controle en offerde tot tweemaal toe een stuk voor enkele pionnen. Gaandeweg de partij bleek weliswaar dat de offers onvoldoende waren, maar in tijdnood raakte Henk het spoor alsnog bijster. Na promotie van een pion van Nico gingen een dame en toren van Henk in het doosje en bleek Nico toch nog te zijn ontsnapt. De titel lijkt binnen bereik, maar dit soort hachelijke ondernemingen zijn niet zo goed voor zijn zelfvertrouwen. Een zeer korte partij werd gespeeld tussen Cor van Bree en Erik Witteveen. Na twee beroerde zetten van Erik in de opening verloor deze pardoes de dame. Na acht zetten was de partij al voorbij.