Drama op het schaakbord

 

In de derde ronde van de interne competitie van de schaakvereniging Borne werd in de top een opzienbarende partij gespeeld tussen Han Kuik en Nico Hilderink. De partij werd door Han prima opgezet na een slordigheidje in de opening van Nico. Han kreeg de partij volledig onder controle en Nico zag zich gedwongen tot een pionoffer om nog iets van tegenspel te krijgen. Zijn damevleugel bleef echter hopeloos onontwikkeld. Han speelde echt een modelpartij totdat hij na een wanhoopspoging van Nico (een paardoffer om verwarring te stichten) plotseling fout op fout stapelde. Hij overzag een snel winnende loperzet, leverde zijn materiële  voorsprong weer in en liet zich na een vreselijke black-out ineens mat zetten op een moment dat hij zelfs nog steeds gewonnen stond. Zijn gemoedstoestand na afloop laat zich makkelijk raden na deze deceptie.

Sjaak Piest won relatief gemakkelijk van Johan Alberts, die combinatorisch overklast werd. Bij Norbert Waanders tegen Lex Griffioen werd met een nog helemaal vol bord remise overeengekomen, waar Norbert toch voor de winst had kunnen gaan. Hans Kroeze vond een fraaie breekzet om de verdediging van Bert Schuijl te kraken en nieuwkomer Paul Formanoij veegde de vloer aan met Gerard Boersma.

In ronde  4 lukte het Han Kuik om de frustratie van een week eerder enigszins van zich af te spoelen met een snelle overwinning op Hans Kroeze. Ditmaal was Nico Hilderink aan de beurt voor een klein schaakdrama. Een prima opening leidde tot beslissend voordeel tegen Frans Veltkamp. Nico kon kiezen uit vele winnende mogelijkheden toen hij in een vlaag van verstandsverbijstering een stuk weggaf. Frans, die het eigenlijk al had opgegeven, schrok zo van dit buitenkansje, dat hij meteen remise aanbood. Nico moest dit wel accepteren in een totaal verloren stelling. Dit gaf Sjaak Piest de gelegenheid om de koppositie over te nemen. In een wat onconventionele partij won hij van Jos Muller, die niet diep genoeg doorrekende bij zijn pionoffer. Norbert Waanders gebruikte veel tijd tegen Paul Formanoij, maar kreeg wel een beslissende aanval tegen diens koningsstelling, terwijl Paul vrijwel al zijn stukken op de damevleugel had geconcentreerd.