Erik Witteveen verrast topschakers

De 9e ronde van de interne schaakcompetitie van de S.V. Borne bracht enkele bijzondere uitslagen.

Het meest in het oog sprong de winst van Erik Witteveen. Na in de vorige ronde al Nico Hilderink te hebben verslagen, bond hij deze keer ook Sjaak Piest aan zijn zegekar. Weliswaar beging deze een afzichtelijke blunder, maar de betreffende stelling was ook bijzonder ingewikkeld en Erik had het Sjaak met goed spel zeer moeilijk gemaakt. Ook in de analyse bleek het zeer lastig te bepalen wie op winst stond. Het kwartje kon naar beide kanten omvallen. Sjaaks natuurlijke aandrang om rustige stellingen te compliceren kwam ditmaal als een boemerang bij hem terug. Toch zal de dreun hiervan ongetwijfeld zijn agressieve speelstijl niet doen veranderen. Erik solliciteert onderhand nadrukkelijk naar een plaats in het eerste team.

Ook Han Kuik kwam niet tot winst tegen Henk Eillert. Han kwam vrij gedrongen te staan na een onzorgvuldigheid en net toen hij de regie wilde overnemen kreeg hij een paardoffer aan zijn broek. Dit op zich correcte offer maakte de stelling wel erg gecompliceerd. Beiden speelden het niet optimaal verder en Han berustte in eeuwig schaak, waar hij nog wel een winstpoging had kunnen wagen, als hij niet in tijdnood was geweest.

Nico Hilderink herstelde zich enigszins na een aantal slechte resultaten door Cor van Bree een pionnetje af te snoepen en af te wikkelen naar een gewonnen eindspel.

Norbert Waanders had weinig moeite met Frits van Dorp, die in de opening zijn sterke loper vrijwillig afruilde en Norbert bovendien het centrum cadeau deed. Norbert had even later de winstvarianten voor het uitkiezen.

In ronde 10 lukte het Erik Witteveen niet de derde topschaker op rij (Han Kuik) in verlegenheid te brengen. De partij was al voorafgegaan door enige psychologische oorlogsvoering per mail (een soort van schakershumor), maar Han was een gewaarschuwd man, telde dus voor twee en dat was Erik teveel. Hij liet een sterk paard van Han toe op d5, verloor een kwaliteit zonder compensatie en liet zich wat later zelfs mat zetten.

Sjaak Piest won in een lange partij van Henk Eillert door een lastig toreneindspel in winst om te zetten. Zelfs zijn (volgens hem pratende??) klok kon hem daarvan niet afhouden. Nico Hilderink offerde enkele pionnen in de opening voor wat onduidelijke kansen.

Voor Theo Heeregrave bleek de opdracht om de witte opzet te weerleggen te moeilijk. Met enkele passieve zetten deed hij zijn eventuele winstkansen teniet en gaf hij Nico de gelegenheid de partij met een fraaie combinatie te besluiten. Joop Naatje scoorde een verdienstelijke remise tegen Cor van Bree. Nadat Cor had verzuimd simpel een pion te winnen, dwong Joop op grote schaal stukkenruil af, waarna Cor het slecht staande eindspel nog net remise kon houden. Wim Arns kwam zo goed te staan tegen Ben ten Dam, dat hij dacht dat hij alles kon spelen. Het vervolg gaf hem ongelijk en hij verloor zelfs nog. Ook Jos Muller wilde het weer eens te mooi doen en kreeg tegen Paul Formanoij de kous op de kop. Met een fraaie slotzet haalde deze de partij binnen.