Witspelers verpletteren zwart

In het schaken heet het een klein voordeeltje te zijn om met wit te spelen omdat je dan de eerste zet mag doen, maar normaal gesproken blijft dat binnen de perken. Aan de uitslagen van de derde ronde van de interne competitie van de schaakvereniging Borne lijkt echter af te lezen, dat het voordeel gigantisch is (maar zo’n kleine en niet-willekeurige steekproef heeft uiteraard geen enkele statistische waarde). De witspelers verpletterden namelijk de zwartspelers met in totaal 8,5 – 1,5. De enige die de eer van de zwartspelers hoog hield was Henk Eillert, die Cor van Bree verschalkte via de onderste rij. Gerard Boersma had zich nog hierbij kunnen voegen, maar hij liet met een stuk voorsprong eeuwig schaak toe tegen Joop Naatje. Daarmee was de koek op voor de zwartspelers. Dat Norbert Waanders (de even boven zijn stand levende) Ton Droste versloeg lag voor de hand, al gaf Ton lange tijd goed tegenspel. Sjaak Piest had het zwaar tegen Wim Arns. Na een wat ongebruikelijke opening had Sjaak een klein voordeeltje, maar dit werd pas substantieel toen Wim een kwaliteit offerde tegen een pion. Misschien was het voor Wim nog net te houden, maar na enig duw- en trekwerk van Sjaak viel de zwarte koning uiteindelijk toch om. Nico Hilderink liet zich tegen Hans Kroeze niet van de wijs brengen. Met een degelijke partij won hij langzamerhand het nodige materiaal en neutraliseerde hij de zwarte kansen. Frans Veltkamp zette met een tussenzet het bord in vuur en vlam tegen Ben ten Dam, maar kwam er later pas achter dat hij daarbij een stuk had ingeleverd. Lex Griffioen vlocht in ongeveer gelijke stand met een aardig stukoffer een venijnige dreiging in de stelling, waar Jos Muller vol intrapte. Lex won zo de zwarte dame. Frits van Dorp liet tegen Werner Kienhuis zijn dame opsluiten en kon die nog slechts ten koste van veel materiaal redden. Werner had geen moeite met het vervolg.

In ronde 4 was de puntenverdeling tussen de wit- en de zwartspelers weer geheel in evenwicht, misschien wel om aan te tonen dat de vorige ronde een incident was. Heinz Eligmann en Norbert Waanders besloten al vrij snel na de opening tot remise. Nico Hilderink had geen kind aan Ton Droste, die in de opening meteen een vol stuk wegblunderde. Voordeel voor Ton (en Nico) was dat hun partij zo kort duurde, dat ze thuis nog de gehele voetbalwedstrijd van Ajax tegen AC Milan konden bekijken. Als rechtgeaarde schakers kwamen ze daarna gelukkig wel weer terug naar de club. John Leerentveld haalde tegen Ben ten Dam zijn eerste overwinning binnen sinds zijn terugkeer bij de SV Borne. Paul Formanoij nam in een poging tot aanval met het opengooien van zijn koningsstelling wat teveel hooi op de vork. Frans Veltkamp pareerde de dreigingen handig en kreeg een prachtige vrijpion op d3. Een snelle winst leek er niet in te zitten, maar Frans kwam met een overtuigend plan en liet Paul volkomen kansloos. Henk Eillert kreeg tegen Jos Muller in materieel gelijke stand een gedekte vrijpion. Omdat Jos nogal wat stukken op de andere vleugel had geposteerd, besloot Henk maar eens met de pion aan de wandel te gaan. Jos vond verrassend genoeg geen sluitende verdediging meer tegen de promotiedreiging en leverde een stuk in. In verloren stelling speelde Jos nog onnodig lang door. Een stuk voorsprong bleek voor Cor van Bree net onvoldoende voor de winst tegen Theo Heeregrave. De tegendreiging van een opstomende vrijpion leverde Theo nog remise op.