SV Lonneker tegen herikon bv/ Borne

	Lonneker	Rating		herikon bv/ Borne 1	Rating
1	Paul ten Vergert	2154	1	Henk-Jan Heeregrave	1636	0
2	Jokim van den Bos	1973	½	Lex Griffioen	2022	½
3	Willem Bulter	1873	0	Han Kuik	1830	1
4	Maike Edens	1809	1	Sjaak Piest	1865	0
5	Gerrit Hendriks	1709	½	Cor van Bree	1697	½
6	Albert Hulskers	1719	½	Nico Hilderink	1728	½
7	Melle Edens	1724	½	Jos Muller	1721	½
8	Mart Wennink	1771	0	Jaap Glazenburg	1816	1
		Totaalscore:	4		Totaalscore:	4

Op zaterdag 28 maart moesten we naar Lonneker toe om ronde 7 te spelen van de promotieklasse. Bert van den Akker was de enige speler die niet kon, maar doordat Han Kuik ons sinds kort versterkt heeft, hadden we genoeg spelers.

Een tactische opstelling werd verzonnen door teamleider Nico, omdat Lex graag met zwart speelt en ieder ander van ons team zou verliezen aan bord 1 tegen SBO kampioen Paul ten Vergert. Henk-Jan mocht weer de strijd aan gaan met een hele sterke tegenstander nadat dit de vorige keer bij ESGOO ons een verassend punt had opgeleverd.

Henk-Jan kwam goed uit de opening en even dachten we: ‘Zou het hem weer lukken’?

Paul maakte echter snel een einde aan deze illusie door voor 16.00 uur het punt al binnen te slepen. 1-0 voor Lonneker.

Aan bord 2 zat Lex tegen de in de promotieklasse nog ongeslagen Jokim van den Bos.

In de Siciliaan zag hij op de 11e zet iets over het hoofd, waardoor hij de hele partij met een pion minder moest spelen. Om nog compensatie te krijgen, moest hij wat stukken afruilen, wat de stelling voor Jokim vereenvoudigde. Toen Jokim ook nog een verbonden vrijpion kreeg (te snel gezet; Lex dacht even dat hij niet kon terugslaan op straffe van pionverlies of mat), zag het er heel somber uit voor Lex Griffioen.

Op de 38e zet deed Jokim het fout en had Lex een kwaliteit kunnen winnen, maar in tijdnood heeft Lex dit niet kunnen berekenen. Na de tijdcontrole gooide Lex alles op een eindspel van 2 geïsoleerde vrijpionnen tegen 2 verbonden vrijpionnen en dat kwam ook op bord na de zwakke 55.h3 van Jokim. Met een aardig pionoffer en een koningsmanoeuvre kon Lex het eindspel net remise houden, waardoor de eindstand 4-4 werd.

Op bord 3 speelde Han met wit tegen Willem Bulter (1873). Het werd een Siciliaan met een loperschaak op b5. Op de negende zet week de tegenstander van Han af van de theorie. Volgens Han vond hij vervolgens de sterkste zetten en kon op de 14e zet op simpele wijze groot voordeel bereikt worden (Fritz plus 2,5). Hij werd echter afgeleid door de mogelijkheid van een paardoffer, en in een vlaag van impulsiviteit speelde hij dit. Dit was fout en Han won geen materiaal terug, zoals gepland. Door het compliceren van de stelling kreeg Han nog enige compensatie. Zijn tegenstander moest heel nauwkeurig spelen. Deze maakte dan ook al snel een paar foutjes en rond de 20e zet had Han weer een gelijke stelling en rond de 23e zet had hij alweer voordeel. Op dat moment kwamen ze in tijdnood en vervolgens maakte Willem nog een paar foutjes. Na de tijdcontrole kon zwart dan ook opgeven.

Op bord 4 speelde Sjaak tegen de getalenteerde Maike Edens. Met zwart werd de Zwarte Leeuw uit de kast getrokken, maar hier schrok Maike niet van. Ze won zelfs een pion op f7 met schaak. Toch leek het er heel lang op dat Sjaak wel compensatie had voor de pion en de teamleider van Borne verwachtte op dit bord dan ook een half punt.

Toen Maike echter nog een pion snoepte kon Sjaak een tijdje later opgeven.

Bord 5 was voor Cor van Bree het strijdtoneel. Een afruilvariant van het Frans was de opening. De tegenstander van Cor kwam ergens een pion voor, maar bereikte geen groot voordeel.

Een snelle remise - ze waren al klaar voor vier uur - was het logische resultaat.

Op Bord 6 speelde ik zelf, omdat Bert van den Akker afgezegd had. De opening werd uiteindelijk een variant van het symmetrisch Engels, nadat ik eerst probeerde aan te sturen op Benoni. Ook deze partij werd eigenlijk vrij snel remise. Ik heb de hele partij het initiatief gehad, maar mijn tegenstander speelde heel degelijk de juiste zetten en kwam in het middenspel met een counteraanval door te slaan op h7+. Na een grote afruil, bood mijn tegenstander op zet 19 remise aan. Na rondgelopen te hebben langs te borden, om te peilen hoe we ervoor stonden heb ik toch maar besloten om nog even door te spelen. 9 zetten later werd het alsnog remise.

Aan bord 7 Jos Muller tegen Melle Edens. De opening was Frans en Jos koos voor de afruilvariant die resulteerde in een degelijke stelling rondom de open e-lijn. Door de lange rokade van wit ontstond er  een levend middenspel dat uiteindelijk behoorlijk gelijk opging. Melle offerde een pion om een aanval op de witte koning te krijgen, maar door een tegenoffer en onder andere het forceren van een dame afruil kon dit gevaar door Jos afgewend worden. In het eindspel had Jos een loper en Melle een paard en allebei pionnen op beide vleugels. Deze pionnen stonden voor zwart echter iets beter. Toch was de stelling remise en na overleg door beide spelers met de teamleiders werd dit ook de uitslag.

Op bord 8 speelde Jaap met zwart zijn gebruikelijke Pirc opening. Wederzijds werd deze opening een beetje alternatief behandeld met daardoor een vrij open stelling en een zwakke pionnenstructuur bij de tegenstander van Jaap.

Dit kostte hem in het middenspel van de partij een pion.

Dat voordeel heeft Jaap rustig uitgebouwd naar een eigenlijk zeer probleemloze overwinning.

Borne pakt weer wedstrijdpunten tegen één van de sterkste teams uit de promotieklasse.

We gingen dan ook tevreden naar huis.

Op 7 april krijgt Lonneker de mogelijkheid om revanche te nemen. Ze komen dan op bezoek bij Borne om te strijden voor de SBO-Cup.