In de interne competitie van SV Borne consolideerde Norbert Waanders zijn koppositie in ronde 5 met een remise tegen Lex Griffioen. Na een onzorgvuldigheid van Norbert in de opening stond Lex de hele partij beter, maar Norbert verdedigde goed ondanks wat ruimtegebrek. Na eerst verschillende malen remise te hebben afgewezen maakte Lex zelf nog een foutje dat door Norbert niet werd opgemerkt, waarna alsnog remise werd overeengekomen. Ben ten Dam leek een pion te winnen tegen Henk Eillert, maar moest die even later weer inleveren. Onnodig gaf hij er een tweede pion bij cadeau. Henk wikkelde af naar een toreneindspel met een winnende vrijpion. Hans Kroeze verloor tegen Theo Heeregrave enkele zwakke pionnen en kwam er niet meer aan te pas. John Leerentveld begon een kansloze pionnenstorm tegen de onverzwakte koningsvleugel van Erik Witteveen, maar had het geluk dat Erik aan de andere kant zijn paard liet opsluiten. John kreeg zelfs nog een mogelijkheid voor een tweede stukwinst, maar dat zag hij niet. Het stuk voorsprong bleek echter voldoende voor de winst. Freek Wentink moest een kwaliteit geven tegen Willem Venerius om zijn dame te redden. Willem wist de weelde van zijn voorsprong niet om te zetten naar winst en begon hem te knijpen toen Freek met zijn dame binnendrong in zijn stelling. Dus werd er tot remise besloten. Guus Nolte en Clemens Fransen hielden elkaar lang in evenwicht totdat Clemens een kwaliteit cadeau gaf met een grafzet. Uiteindelijk kwam er een voor Guus winnend eindspel op het bord met drie ver opgerukte verbonden vrijpionnen van Guus tegen een kansloos paard van Clemens. Peter Levink wist met zijn oprukkende pionnen ondersteund door enkele stukken sterk te infiltreren in de verdediging van Jos de Vries. Jos liet enkele stukken insluiten en ging ten onder aan chronisch ruimtegebrek. De spannendste partij van de avond kwam op naam van Cor van Bree en Jos Muller. Het lukte Jos ten koste van een pion nog net op tijd om te rocheren om daarna een gevaarlijke aanval te richten op de witte koning. Cor verdedigde zich goed tegen alle dreigende stukoffers van Jos, maar het bleef een ingewikkelde stelling waarin de heren opeens tot remise besloten.
In ronde 6 slechts 2 korte partijen: Norbert Waanders versloeg Freek Wentink en Ton Droste won van Guus Nolte. In ronde 7 overal strijd, behalve bij Norbert Waanders en Paul Formanoij (korte remise). Theo Heeregrave speelde op winst tegen Wim Arns met een pluspion, maar liet zich mat zetten. John Leerentveld offerde een stuk op de koningsstelling van Lex Griffioen en kreeg goede compensatie. Na een spannende partij werd het remise. Mogelijk stond Lex nu gewonnen, maar het was link en vrijwel onmogelijk om alle varianten door te rekenen. Joop Naatje won in een knotsgekke partij van Thijs Mangelsdorf die veel kansen miste. Willem Venerius ging door zijn vlag tegen Rik Veldhuis terwijl die geen goed winstplan kon vinden. Ton Droste kreeg ruimtevoordeel tegen Hans Kroeze, won een pion en profiteerde optimaal. Freek Wentink speelde, agressief en inventief, een dijk van een partij tegen Erik Witteveen die geen poot aan de grond kreeg. Frans Veltkamp kwam 4 pionnen voor tegen Guus Nolte en dacht dames te ruilen, maar bleek niet terug te kunnen slaan op straffe van mat. Het resterende eindspel met paard en 4 pionnen tegen dame werd remise gegeven. Clemens Fransen moest een stuk en een kwaliteit inleveren tegen Jos Muller om dameverlies te voorkomen en dat was teveel van het goede. Cor van Bree blunderde: met een toren voorsprong tegen Thijs Bakker liet hij zich mat zetten.